James Wood (1953)

Op dit moment is James Wood een van de leidende figuren op het gebied van de microtonale muziek. Hij studeerde compositie bij Nadia Boulanger in Parijs en orgel aan de universiteit en Royal Music Academy van Cambridge. In 1983 richtte hij het New London kamerkoor op, waarvan hij sinds die tijd dirigent is. In 1986 werd Pierre Boulez patroon van het koor. Het koor heeft een zeer breed repertoire, van Josquin tot hedendaagse composities, treedt op in Europa en Amerika en werkt samen met toonaangevende componisten als Iannis Xenakis, György Ligeti, Mauricio Kagel, Kurtág en Steve Reich.
Sinds 1982 is James Wood slagwerkdocent van de internationale zomercursussen voor nieuwe muziek in Darmstadt, bovendien is hij sinds 1990 dirigent van het New Music Ensemble en het Percussion Ensemble van de Guildhall School of Music and Drama. Hij treedt regelmatig op als slagwerk-solist en hij werkte mee aan diverse radio- en tv-programma's. Als dirigent werkt hij regelmatig met de BBC Singers en heeft ook met de London Sinfonietta en het Ensemble Intercontemporain gewerkt. Zijn muziek werd driemaal uitgevoerd op het Almeida Festival in Londen.
James Wood componeerde vele werken van zeer uiteenlopende aard. Zijn groots opgezette compositie Stoicheia uit 1988, voor zestien slagwerkers, vier keyboards en elektronica werd in Darmstadt in premičre gebracht (Slagwerkgroep Den Haag heeft dit werk ook uitgevoerd). Veel van zijn composities, inclusief Stoicheia zijn op CD uitgebracht. James Wood ontwierp en construeerde ook microtonale instrumenten. In de Guildhall heeft hij een centrum voor microtonale muziek opgericht om uitvoerders en componisten van microtonale muziek met elkaar in contact te brengen en zo de realisatie van microtonale composities te vergemakkelijken. Ook worden in dit centrum cursussen gegeven en instrumenten gebouwd. In maart 1992 werd het centrum officieel geopend tijdens een microtonaal festival, dat veel belangstelling kreeg uit binnen- en buitenland.

De term Cart-wheel is door James Wood op twee manieren gebruikt, in de letterlijke betekenis van wagenwiel en als beeld voor een krachtige zijwaartse salto. Zo refereert de titel letterlijk aan de optische illusie van een langzame en tegenstelde beweging die ontstaat als de spaken van een wiel een zekere snelheid bereiken. Tegelijkertijd wordt in figuurlijke zin het beeld opgeroepen van buitelingen in verschillende graden van zwaartekracht, tot het punt van gewichtloosheid. In de instrumentatie heeft James Wood getracht bepaalde overeenkomsten tussen het timbre van de basklarinet en de slagwerkinstrumenten uit te buiten, zoals de overeenkomst tussen het geluid van de ronde kleipotten en deeltonen van de klarinet-multiphonics, de woodblocks en de kleppenslag van de klarinet, de guiro en de ademhaling. Wood wilde op deze manier variatie aanbrengen in de mate waarin de twee instrumenten mengen, waarbij soms tegengestelde timbres ontstaan. Bovendien worden de marimba en de kwarttoons-koebellen als een enkel samengesteld instrument gebruikt dat, in combinatie met de klarinet-multiphonics, een rijk palet van kleuren en microtonale harmonieën mogelijk maakt.
Cart-wheels werd in opdracht van Duo Contemporain in 1993 geschreven en mogelijk gemaakt door de Arts Council of Great Britain.

Website